برخي انسانها ممكن است خدا را قبول داشته باشند اما در عمل از دستورات او سرپيچي كنند

به مخالفت عملي با دستورات خداوند گناه مي گويند اما فكر کردن به گناه بدون انجام آن ، گناه به حساب نمي آيد.

به گناهانی که قرآن كريم به آنها اشاره کرده و برای آنها مجازات مشخص کرده گناهان كبيره و غير آنها گناهان صغيره گفته می شود اما به طور كلي تمامي كارهايي كه نارضايتي خدا را بدنبال داشته باشد گناه است

در اسلام بعد از شرك ، نااميدي از رحمت خدا بزرگترين گناه محسوب می شود

نااميدي از رحمت خدا يعني اینکه انسان خيال كند خداوند او را به خاطر گناهان زيادی که کرده نخواهد بخشيد! اين نااميدي از همه گناهانی که کرده بدتر است ؛ چون باعث مي شود شخص بازهم دست به گناه بزند تا جايي كه راهي براي بازگشت باقي نماند. از طرفي خداوند مي تواند همه گناهان ما را هر چقدر هم كه بزرگ و زياد باشند ببخشد

راه بخشيده شدن گناهان هم ، توبه است

توبه يعني اینکه ما از گناهي كه كرده ایم پشيمان باشیم و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشیم

خدا ما را در چنین حالتی خواهد بخشید هر چند خطاهایمان به اندازه همه مردم دنیا باشد