توضیح چند اصطلاح
طهارت
از آنجائیکه برخی عبادات مشروط به طهارت هستند، هنگام انجام این عبادات باید طهارت لازم را داشته باشیم.
طهارت به معنای پاکی است. این پاکی می تواند مربوط به ظاهر یا باطن انسان باشد. مثلا یکی از شرایط صحیح بودن نماز پاک بودن لباس نمازگزار است. بنابراین اگر یک لکه خون بر روی بدن یا لباس وجود داشته باشد نماز خواندن در این حالت صحیح نیست و نمازگزار باید پیش از شروع نماز با شستن، آن را از بین ببرد. به این کار ، پاک کردن یا آب کشیدن می گوئیم. اما گاهی برای انسان حالتی پیش می آید (عادت ماهیانه یا جنابت) که برای انجام عبادت باید غسل کند. با غسل کردن برای انجام عباداتی مانند نماز، روزه و ... آماده می شویم.
نجاست
دراسلام برخی چیزها مانند خون، ادرار و مدفوع نجس یا ناپاک هستند. نجس بودن به این معنا است که ما باید هنگام عبادت از آنها دوری کنیم. همان طور که قبلا گفتیم با آب کشیدن می توانیم برخی از این نجاسات را از بین ببریم. البته برخی نجاسات دیگر هم هستند که خوردن آنها حرام است مانند شراب یا گوشت حیوانی که به طریق اسلامی ذبح نشده باشد.
به طور کلی نجاسات در اسلام شامل موارد زیر می شود: ادرار و مدفوع، منی، خون، مردار، کافر، شراب، آب جو، سگ و خوک
لازم به ذکر است که چیزهای پاک در تماس با نجاسات (درصورتیکه نجاست به آن چیز پاک منتقل شود) نجس می شود و باید آب کشیده و پاک شوند.
گناه
برخی انسانها ممکن است خدا را قبول داشته باشند اما برخی احکام و دستورات را انجام ندهند. مخالفت عملی با دستورات خداوند را گناه می گویند. اما فکر هیچ گناهی ، بدون انجام آن ، گناه نیست.
بزرگترين گناه نااميدي از رحمت خدا است. یعنی انسان خيال كند خداوند او را به خاطر گناهان زيادش نخواهد بخشيد که این فکر از همه آن گناهان بدتر و بالاتر است. چون باعث مي شود انسان باز هم دست به گناه بزند تا جاييكه راهي براي بازگشت او باقي نماند. در حالی که خداوند مي تواند همه گناهان را هر چقدر هم كه بزرگ و زياد باشند، ببخشد.
توبه
راه بخشيده شدن گناهان توبه است. توبه يعني انسان از گناهي كه كرده پشيمان باشد و نخواهد دوباره به آن بازگردد. چنين كسي را خداوند حتما مي بخشد؛ هر چند گناهانش به اندازه همه مخلوقات عالم باشد. بسیاری از گناهان نیز بدون توبه بخشیده می شود. اما اگر کسی از روی سرکشی و به خاطر مخالفت با امر خدا گناه کند، مجازاتش سنگین خواهد بود. اما گناهِ کسی که احکام را نمی دانسته و یا اصلا اسلام را نمی شناخته بخشیده می شود.
حلال(مباح)
به هر کاری که انجام آن از نظر اسلام اشکالی نداشته باشد حلال می گویند. تمام کارهای انسان حلال است مگر اینکه منع شرعی برای آن وجود داشته باشد.کارهای حلال می تواند دیدنی، شنیدنی، گفتنی، خوردنی، لمس کردنی و ... باشد. مثلا خوردن آب حلال است.
حرام
به هر کاری که انجام آن از نظر شرعی ممنوع باشد حرام می گویند. حرام می تواند دیدنی، شنیدنی، گفتنی، خوردنی، لمس کردنی و ... باشد. مثلا نگاه کردن به کسی که اسلام آن را ممنوع کرده است، شنیدن برخی موسیقی ها، دروغ گفتن و خوردن شراب حرام است. حرام بودن به این معنا است که برخلاف کارهای حلال، انجام آن اشکال دارد و انسان باید از انجام آن خودداری کند.