یهودیان و مسیحیان، بدون در نظر گرفتن اسلام، یکدیگر را سرزنش می کردند و هیچ گروهی گروه دیگر را بر آئین درستی نمی دانستند. یهودیان از آن جهت که عیسی مسیح را پیامبر خدا و منجی نمی دانستند، و معتقد بودند او کذاب است. مسیحیان نیز که معتقد بودند با آمدن عیسی مسیح، ایمان به او برای نجات کافی است و لازم نیست به شریعت موسی عمل کرد.
اما همین مسیحیان و یهودیان وقتی با اسلام مواجه شدند، اختلافات خود را کنار گذاشتند و با یکدیگر بر علیه اسلام متحد شدند. گویی فراموش کردند حکم اعدام عیسی مسیح به خواست و دستور یهودیان صادر شد. قرآن در این باره می گوید: آنان سرپرستان و دوستان يکديگرند.

رابطه یهود و نصاری با یکدیگر 
• بی اعتنایی و عناد یهود و نصاری با یکدیگر در ناچیز دانستن دینشان

وَقَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَیْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَى شَیْءٍ وَهُمْ یَتْلُونَ الْکِتَابَ کَذَلِکَ قَالَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ (بقره ۱۱۳)
ويهوديان گفتند : نصرانى ‏ها بر آيين درستى نيستند و نصرانى‏ ها گفتند : يهوديان بر آيين درستى نيستند ، در حالى كه همه آنان كتاب [آسمانى] را می ‏خوانند [كه هر دو آيين در زمان مخصوص به خود بر حق بوده] كسانى كه نادانند [هم چون مشركان] سخنى مانند سخن آنان [درباره آيين مسلمانان] گفتند ؛ نهايتاً خدا روز قيامت در ميان آنان درباره آنچه با هم اختلاف می ‏كردند داورى می ‏كند .

• هم سوگند شدن یهود و نصاری با یکدیگر در بر اندازی اسلام

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (مائده ۵۱)
اي اهل ايمان! يهود و نصاري را سرپرستان و دوستان خود مگيريد، آنان سرپرستان و دوستان يکديگرند [و تنها به روابط ميان خود وفا دارند]. و هر کس از شما، يهود و نصاري را سرپرست و دوست خود گيرد از زمره آنان است؛ بي ترديد خدا گروه ستمکار را هدايت نمي کند.