۱. عيسى بن مريم عليه السلام مى ‏فرمود: اگر شما دوستان و برادران من هستيد، پس خويشتن را براى [پذيرش‏] دشمنى و كينه ‏توزى از سوى مردم آماده سازيد؛ كه اگر چنين نكنيد، برادران من نيستيد.(۱)

۲. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا به حالتان! هرگاه مورد حسد واقع شُديد و دشنام شنيديد و هر سخن زشت و دروغى در باره شما گفته شد، شاد و خوش‏حال شويد؛ چرا كه پاداش شما در آسمان زياد مى ‏شود.(۲)

۳. عيسى بن مريم عليه السلام ‏به يحيى عليه السلام: هرگاه چيزى درباره ات گفته شد كه در تو هست، بدان كه گناهى به تو يادآور شده است. پس براى آن از خدا آمرزش بخواه؛ و هرگاه درباره ات چيزى گفته شد كه در تو نيست، بدان كه ثوابى برايت نوشته شده كه تو برايش زحمتى نكشيده اى.(۳)

۴. امام صادق عليه السلام: حواريان، از رنج و سختى‏ هايى كه از مردم به آنها مى ‏رسيد، به عيسى عليه السلام شِكوه كردند. عيسى عليه السلام فرمود: «مؤمنان همواره مورد غضب ديگران بوده اند؛ ايمانشان همانند دانه گندم است: خوشمزه، امّا پُر رنج!».(۴)

۵. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا آنان كه به خاطر پاك بودنشان، ناسزا مى ‏شنوند! همانا ملكوت آسمان از آنِ ايشان است.(۵)

پاورقی:
(۱). الأمالي للمفيد: ص ۲۰۸ ح ۴۳ عن ابن سنان عن الإمام الصادق عليه السلام، المؤمن: ص ۲۶ ح ۴۲ عن عبد الأعلى بن أعين، مشكاة الأنوار: ص ۴۹۶ ح ۱۶۵۸، أعلام الدين: ص ۴۳۶ والثلاثة الأخيرة عن الإمام الصادق عليه السلام من دون إسناد إلى عيسى عليه السلام نحوه، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۲۴ ح ۳۸؛ تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۵۲ عن عمران بن سليمان.
(۲). تحف العقول: ص ۵۰۱، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۰۴ ح ۱۷.
(۳). الأمالي للصدوق: ص ۶۰۳ ح ۸۳۷ عن إبراهيم بن محمّد عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام عن رسول اللَّه صلى الله عليه و آله، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۲۸۷ ح ۱۱.
(۴). المؤمن: ص ۲۶ ح ۴۱، مشكاة الأنوار: ص ۴۹۶ ح ۱۶۵۹ نحوه.
(۵). تحف العقول: ص ۵۰۱، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۰۴.