عيسى بن مريم عليه السلام: به درستى برايتان مى‏ گويم: هر كس مارى را ببيند كه به طرف برادرش مى ‏رود تا او را نيش بزند و به برادر خود هشدار ندهد و مار او را بكشد، نبايد خود را از شريك بودن در خون او مبرّا بداند. همچنين هر كه ببيند برادرش گناه مى ‏كند و او را از فرجام آن برحذر ندارد تا گناه، وى را فرا گيرد، از شريك بودن در گناه وى مبرّا نيست.
و هر كس بتواند جلو ستمگر را بگيرد، و نگيرد، همچون كسى است كه مرتكب ستم شده باشد. چگونه ستمگر بهراسد با آن كه در ميان شما امنيّت دارد و وى را باز نمى ‏دارند و جلوى او را نمى ‏گيرند و دستش را كوتاه نمى ‏كنند؟! [با چنين حالى‏] چگونه ستمگران، [از ستم خود] كوتاه بيايند و مغرور نشوند؟!
آيا كافى است كه فردى از شما بگويد: من، خود ستم نمى ‏كنم و هر كه بخواهد، گو ستم كند، و ستم را ببيند و جلوى آن را نگيرد؟! اگر چنين بود كه شما مى ‏گوييد، وقتى در دنيا بر ستمگران كيفر و بلا مى ‏رسيد، شما به همراه آنها مجازات نمى ‏شديد، در حالى كه مانند آنها ستم نكرده ‏ايد.(۱)

پاورقی
(۱). تحف العقول: ص ۵۰۴، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۰۸ ح ۱۷.