۱. عيسى بن مريم عليه السلام: شما براى دنيايى كه در آن، بدون كار هم روزى داده مى ‏شويد، كار مى ‏كنيد؛ امّا براى آخرت كه در آن، جز با عمل، روزى داده نمى ‏شويد، كار نمى ‏كنيد!(۱)

۲. عيسى بن مريم عليه السلام: كدام يك از شما نورى ديده است كه نامش تاريكى باشد، يا تاريكى ‏اى كه نامش نور باشد؟! همچنين بنده نمى‏ تواند مؤمن باشد و هم كافر، دنياگزين باشد و هم آخرت ‏خواه. آيا هيچ جوكارى، گندم مى‏ درَوَد؟ يا گندمكارى جو درو مى‏ كند؟! همچنين، هر بنده ‏اى در آخرت آن چيزى را مى ‏دِرَوَد كه [در دنيا] كاشته است، و پاداش كارى را مى‏ گيرد كه كرده است.(۲)

۳. عيسى بن مريم عليه السلام‏: اى بندگان دنيا! به راستى به شما مى‏ گويم: شما به شرافت آخرت دَست نمى‏ يابيد مگر با رها كردن آنچه دوست داريد. پس توبه را به فردا ميفكنيد؛ زيرا كه تا فردا يك روز و يك شب فاصله است و قضاى خداوند در اين يك روز و شب، آمد و شد دارد.(۳)

۴. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى ‏گويم: ارواح شياطين، در هيچ چيز چنان نزيستند كه در دل‏هاى شما زيسته ‏اند. خداوند، دنيا را تنها براى اين به شما داده كه در آن براى آخرت كار كنيد، آن را به شما نداده است كه از آخرت بازتان دارد.آن را برايتان گسترده تا بدانيد با آن براى عبادت، ياريتان كرده است، نه براى گناهان.

شما را در دنيا تنها به طاعت خود فرمان داده و نه به نافرمانى ‏اش. شما را با دنيا بر حلال، مدد رسانده و حرام را در آن بر شما روا نداشته است. آن را برايتان وسعت بخشيده، تنها بدين خاطر كه در آن به يكديگر بپيونديد و آن را برايتان نگسترده كه در آن از يكديگر بِبُريد!(۴)

۵. عيسى بن مريم عليه السلام: دنيا، به صورت كشتزارى آفريده شده است كه بندگان در آن، شيرين و تلخ و بد و نيك مى ‏كارند، و نيكى در روز حسابرسى، فرجامى سودمند دارد، و بدى در روزِ درو، رنج و بدبختى به دنبال مى ‏آورد.(۵)و(۶)

۶. عيسى بن مريم عليه السلام‏: به اندازه‏ اى كه در اين جا رنج مى‏ كشيد، در آن جا (آخرت) مى‏ آساييد، و به اندازه‏اى كه در اين جا مى ‏آساييد، در آن جا رنج مى‏ بَريد.(۷)و(۸)

۷. عيسى بن مريم عليه السلام: اى جان! كار كن تا روزى داده شوى، و اى تن! رنج ببر تا بياسايى.(۹)

۸. عيسى بن مريم عليه السلام: هزينه به دست آوردن دنيا و آخرت، هر دو، سنگين است: امّا دنيا، چون به سوى هر چيزش كه دستت را دراز كنى، مى ‏بينى شخص نابكارى، پيش از تو، به سويش دست دراز كرده است؛ و امّا آخرت، چون كسى را نمى ‏يابى كه در دستيابى به آن ياريت دهد.(۱۰)

۹. عيسى بن مريم عليه السلام: خفتن بر بوريا و خوردن نان جوين، در طلب بهشت، ناچيز است.(۱۱)

۱۰. عيسى بن مريم عليه السلام: خوردن [نان‏] جو با خاكستر و خوابيدن همراه سگان در خرابه‏ ها، در طلب بهشت، كارى اندك است.(۱۲)

پاورقی:
(۱). الكافي: ج ۲ ص ۳۱۹ ح ۱۳، الأمالي للطوسي: ص ۲۰۸ ح ۳۵۶، تنبيه الخواطر: ج ۲ ص ۱۶۹ كلّها عن حفص بن غياث عن الإمام الصادق عليه السلام، بحار الأنوار: ج ۷۱ ص ۱۷۵ ح ۱۳؛ سنن الدارمي: ج ۱ ص ۱۰۹ ح ۳۷۴، الزهد لابن حنبل: ص ۹۶ كلاهما عن هشام صاحب الدستوائي.
(۲). تحف العقول: ص ۵۰۸، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۱ ح ۱۷.
(۳). تحف العقول: ص ۳۹۲ عن هشام عن الإمام الكاظم عليه السلام و ص ۵۰۸ نحوه، بحار الأنوار: ج ۱ ص ۱۴۵ ح ۳۰؛ تاريخ دمشق: ج ۶۸ ص ۶۶.
(۴). تحف العقول: ص ۵۱۱، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۵ ح ۱۷.
(۵). الغبّ: عاقبة الشي‏ء( القاموس المحيط: ج ۱ ص ۱۰۹« غبّ»).
(۶). تحف العقول: ص ۵۰۱، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۴ ح ۱۷.
(۷). نصب الرجل: تعب( الصحاح: ج ۱ ص ۲۲۵« نصب»).
(۸). الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۰۶ نقلًا عن ابن حنبل عن وهب.
(۹). تنبيه الخواطر: ج ۲ ص ۲۲۰، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۲۹ ح ۶۲؛ الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۰۵ نقلًا عن أحمد عن وهب عنه عليه السلام.
(۱۰). الكافي: ج ۸ ص ۱۴۴ ح ۱۱۲، أعلام الدين: ص۲۳۴ كلاهما عن حفص بن غياث عن الإمام الصادق عليه السلام، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۳۰ ح ۶۹.
(۱۱). تنبيه الخواطر: ج ۲ ص ۲۳۰، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۳۰ ح ۶۴.
(۱۲). البداية والنهاية: ج ۲ ص ۹۰، تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۴۴ كلاهما عن‏مالك‏بن دينار، الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۱۳.