تبلیغ مسیحت در فضاهای رسانه ای از سالهای پیش تا کنون مورد استفاده شبکه های تبلیغی مسیحی بوده است ما در این بخش به بررسی راههای تبلیغی مسیحان در این عرصه می پردازیم. 

ارائه چهره‌ای ناموفق از اسلام
شبکه‌های تلویزيونی تبشيری فارسی‌زبان سعی دارند تا وضعیت ظاهریِ برخی جوامع اسلامی در علوم و دانش را با دين اسلام مرتبط دانسته و تلاش می‌کنند اين تصوير را القاء کنند که پيشرفت غرب ناشی از مسيحی بودن اين جوامع بوده است این در حالی است که کليسای مسيحی در قرون وسطی به شکلی علنی با گسترش علم و دانش مخالفت می‌کرد. عوامل اين شبکه‌ها سعی دارند تا پيشرفت غرب که ناشی از سلطه نظامی و غارتگری در مناطق مختلف جهان بوده است را ناديده بگیرد. اين شبکه‌ها همچنين بر جو مسموم رسانه‌‌ای غرب سوار شده و با همان رويکرد سعی در ارائه چهره‌ای خشن از اسلام و بخصوص گسترش اسلام در نقاط مختلف دنيا دارد و با دروغی تاريخی گسترش مسيحيت را ناشی از صلح می‌داند.

استفاده از موسيقي
يكی از نكات قابل توجه در برنامه‌های اين شبكه‌ها، مراسم نيايش همراه با رقص و موسیقی است. موسيقی در فرايند تبشير به عنوان ابزاری جادويی به حساب می‌آيد و خود، جزئی از مراسم عبادی کليسا بحساب می آید. در جنبش‌های جديد تبشيری ـ مسيحی از جمله اونجليسم و بخصوص در ميان مسيحيت صهيونيستی، موسيقی در مراسم عبادی اصالت دارد و حتی موضوعی الهی تلقی می‌شود. موسيقی، به همراه موعظه در برنامه‌های آموزشی، بسيار مورد استفاده قرار می‌گيرد. موسيقی، فرد را وارد حالت پذيرندگی کرده و مضامين را با تحريک احساسات به فرد می‌قبولاند. از ديگر موارد، استفاده از موسيقی و سرودهای محلی است که باعث جذب افراد با گویشها و نژادهای مختلف می شود.

بررسي معضلات خانوادگی
اين شبکه‌ها در تبلیغات خود تاکيد بسياری بر روابط خانوادگی داشته و سعی می کنند از این طریق آموزه های مسیحی را وارد خانواده های مخاطب نمایند. غلبه بر ناملايمات و معضلات زندگی، بيماری‌ها، اعتياد، اختلاف با فرزندان، روابط زناشويی و ... از جمله عناوين مورد بحث در اين برنامه‌هاست. هدف اين شبکه‌ها اين است که بعد از همراه کردن مخاطب به وسيلة پند‌ و اندرزهای اجتماعی، با القاء شبهات، فرد را به تدريج از باورهاي قبلی خود جدا کنند. مقايسه مغرضانه و بدور از واقعيت اسلام و ارائه تفاسير جعلی به جهت مقابله با اسلام در دستور کار هميشگی این شبکه‌های ماهواره‌ای است. 

تمرکز بر جوانان، کودکان و زنان
مخاطب بیشتر اين برنامه‌ها جوانان و زنان هستند اين شبکه‌ها برنامه‌های ويژه‌ای را علاوه بر برنامه‌های عمومی برای آنان پخش می‌کنند و به مشکلاتی از قبيل افسردگی، روابط زناشويی و دوست‌يابی و... می‌پردازند. برنامه‌های ويژه‌اي نيز برای زنان اختصاص دارد تا وظايف زنان را در پيشبرد تبشير تبيين کرده و نقش و معضلات آنها را در خانواده بررسی کند. در این مقطع نیز، شبکه های تبشیری از کنايه زدن و ايراد مستقيم به اسلام دست بر نداشته و مدام زندگی مسيحيت را باعث دوام خانواده و مشکلات روحی و روانی را مرتبط به اسلام و باعث پيچيدگی و ايجاد کننده اختلافات خانوادگی معرفی می‌کنند.
پخش کارتون‌های مسيحی و برنامه‌های عروسکی برای کودکان نیز با هدف جذب و ماندگاری آنان صورت گرفته و در دراز مدت باعث نهادینه شدن آموزه های پنهان در پس پرده این برنامه ها در مخاطبان می گردد.

جاذبه‌های گردشگری
پخش جاذبه‌های ديدنی سرزمین های اشغالی -که در واقع همان فلسطین است- از راههای دیگری است که مبلغان مسیحی از آن بهره فراوانی می برند. دسته ديگر، پخش مستندهای روايی به همراه راوی از فرق و عرفان‌های مختلف می‌باشد بدين شکل ضمن جذاب کردن برنامه با نمايش تصاويری از مراسم آئينی فرق مختلف، قرائت خود را نيز ارائه می‌دهند. علاوه بر نگاه خود به طور غير مستقيم به مخاطب القاء می‌کنند که افکار بسته‌ای نداشته و سعی دارند همة فرقه‌ها را بررسي کنند.

استناد به انجيل
در اين شبکه‌ها به طور مداوم بخش‌هايی از انجيل خوانده شده و سعی می شود تا ارتباطی میان آن و موضوع برنامه ایجاد شود. ميسيونرها سعی می‌کنند جمله به جمله نصايح اجتماعی اخلاقی را با بيانی از انجيل همراه کنند و اینطور القا نمایند که انجیل یک کتاب کاربردی بوده و می تواند راهگشای مشکلات مخاطبان باشد.

اميددهندگي و نجات
ارائه تصوری نجات‌بخش و اميد‌دهنده از مسيحيت، رويکردی است که بخصوص در سده اخير توسط جريان تبشير دنبال شده است. فريب مخاطب با ادعای اينکه مسيحيت تنها دين آرامش، رهايی، اميد و مهربانی است. بدان خاطر است که اميد و آرامش، گوهر مفقوده همه مردم دنيا است. انسان سرخورده قرن ۲۱ نيازمند اميد است. نيازمند تقويت اعتماد به نفس است. نيازمند اين است که نيرويي ماورائی او را حمايت کند و وی را دوست داشته باشد؛ داشتن تصوير زيبا از خود، دنيا و آينده چيزی است که جريان تبشير با تکيه بر آموزه‌های فرا روانشناسی سعی در القاء آن به مخاطب دارد. مثال چنين رويکردی، چيزی است که در مستند راز و کتب موفقيت جديد ارائه می‌شود. روش ارائه‌ اينگونه مفاهيم شبيه چيزی است که در شرکت گلد‌کوئست مورد استفاده قرار گرفت و توانست افراد بسياری را در روياهايي دروغين بفريبد و آسيبی جدی به برخی مردم کم اطلاع وارد سازد.

تکرار وتلقين
تلقين به وسيله تکرار و ذهنی سازی واژه‌ها از جمله کدواژه‌های اصلی تبشير مسيحیت است که در اين شبکه‌های تلوزيوني نيز دنبال می‌شود. واژه‌هايی مانند آرامش، نجات، اميد و محبت با تکرار و تاکيد بسيار بيان مي‌شوند تا در ذهن مخاطب القاء شده و تصوير‌سازی صورت گيرد.

صحنه‌آرائي و ظاهرمجريان
طرح دکور، گريم و پوشش مجريان به نوعی انتخاب می‌شوند که جلوه‌ای زيبا و شيک داشته باشد و در رساندن مطالب به مخاطبين کمک کند. شبکه‌های تبشيری دنيا، بدين منظور از زناني با ظاهری آراسته و حتي مانکني استفاده می‌کنند.

شهادت و نمايش نمونه‌های عينی
يکی از نکاتی که ميسيونرهای تبشيری بر آن تاکيد دارند دعوت و تشويق افراد به شهادت دادن است. بدين شکل که از آنها می‌خواهند اگر به طور اتفاقی هم که شده رويداد خاصی در زندگيشان رخ می‌دهد آن را به آشنايی با جريان تبشير منسوب کرده و به اصطلاح ميسيونرها بدان «شهادت» دهند. به همين خاطر دعوت به شهادت برای شبکه‌های تلویزيونی نيز دارای اهمیت بسیار است. اين شبکه‌ها بخشی از زمان خود را به پخش اينگونه برنامه‌ها اختصاص می‌دهند تا به قول خود با نمايش نمونه‌های عينی برنامه‌ريزی شده، يعنی افرادی که بعد از تماس با سازمان‌‌های تبشيری و گرايش به مسيحيت تغييرات و معجزاتی برايشان رخ داده است باعث ترغيب ديگران به مسيحيت شوند. هدف اصلی چنين رويکردی تثبيت آموزه‌های تبشيری در باور مخاطبان است. آنها بعد از وعده‌های آرامش، رهايی و نجات با استناد به کتاب مقدس به شکل تئوری سعی می‌کنند نمونه‌های عينی برای مخاطب خود پيدا کرده تا شهادت دهند و يا خاطرات خود را تعريف کنند.

ارتباط با ماوراء
پخش تصاويری واهی از رها کردن جن‌زدگان که با فريادهای عجيبی همراه است در اين شبکه‌ها بسيار ديده می‌شود. مراسم‌ شفای دورغين، تکلم به زبان روح‌القدس و... بخشی از فعاليت‌های چنين شبکه‌هايی برای القاء معنويتی کاذب و پوشالی به مخاطب است. معنويتی که از يک طرف بر جن‌گيری و ادعای رها‌سازی مردم از جنيان استوار است و از طرف ديگر ادعای تکلم خداوند با ميسيونرهای تبشيری را مطرح می‌کند. اعمالی اين‌چنينی که توسط افرادي مانند بنی‌هين و ديگران صورت می‌گيرد از شبکه‌های ماهواره‌ای به صورت دوبله شده پخش می‌شود. شبکه‌های تبشيری فارسی‌زبان خود اذعان می‌کنند که وابسته به جريان‌های فرقه‌ای مسيحيت و غير وابسته به کليساها می‌باشند که در دوره‌های تبشيری اين فعاليت‌ها را برای اغوای مخاطبان بخصوص در نقاط دورافتاده و کم سواد آموزش می‌بينند تا به نوعی خود را برگزيده معرفی و دارای ارتباط تنگاتنگ با عالم ماوراء يا اقنوم سوم تثليث مسيحی يعنی روح القدس معرفی کنند.

سادگي درارائه پيام
استفاده از اشعار فارسی با بيانی ساده، در برنامه‌های تبلیغ مسیحیت رايج بوده و معمولاً از هرگونه بحث عميق فلسفی در اين مورد پرهيز می‌شود. استفاده ابزاری و هدفمند ازاصطلاحات الهيات مسيحی به وضوح نشان می‌دهند که مخاطب مسيحی هدف غايی آنها نيست و مسلمانان مرکز توجه اين شبکه‌ها هستند.