اصطلاح قرون وسطا، ساخته متفکران رنسانس در قرن پانزدهم میلادی و نشان دهنده دوره ای از زمان در مسیحیت کاتولیک (غرب ) است.

در این دوران، دانش جهان غرب بی فروغ شد و فرهنگ و آموزش به مرز بی ثباتی و ناامنی رسید. همچنین طی قرون وسطا،حوادث و رویداد های بسیاری در جهان روی داد که در ادامه به مهم ترین آنها اشاره خواهد شد.

مهم ترین رویداد های قرون وسطا
یک. ظهور اسلام
از مهم ترین اتفاقات سال های آغازین قرون وسطا پیدایش دین اسلام در منطقه خاورمیانه بود.

ظهور این دین قدرتمند در همسایگی مسیحیت، وضعیت مسیحیت شرق را دگرگون کرد، زیرا در حدود سال ۶۴۲ میلادی، مصر و شام که روزگاری کانون مسیحیت شمرده می شد، به تصرف اعراب مسلمان درآمد و با گذشت چندین نسل، بیشتر ساکنان این مناطق، به دین اسلام گرویدند. در نتیجه، مسیحیت در کل خاورمیانه، به دین گروهی اقلیت تبدیل شد.
مسیحیت در شمال آفریقا نیز تحت استیلای مسلمانان قرار گرفت و کاملا از بین رفت. امپراطوری روم شرقی، در قسطنطنیه، که بر اروپای شرقی و آسیای صغیر حاکم بود، پس از ظهور دین اسلام تا چند قرن ادامه یافت .
دو. انشقاق در کلیسا
اواسط قرون وسطا و در سال ۱۰۵۴ میلادی بود که اولین انشقاق بزرگ در کلیسا رخ داد. برخی مسائل الهیاتی، در کنار مسائلی دیگری همچون انحصار طلبی پاپ، سبب شد که رهبران مسیحی کلیسای شرق، از اطاعت پاپ رُم سرپیچی کرده و کلیسای ارتدکس را بنیان بگذارند. کلیسای ارتدکس(شرق )ادعا می کرد که کلیسای کاتولیک(غرب) از راه راست منحرف شده است و بدین ترتیب، کلیسای شرق میراث بر مسیحیت راستین خواهد بود. پاپ، به شدت از این نافرمانی ناخرسند بود؛ اما دسترسی به رهبران کلیسای شرق و مجازات آنان، برای کلیسای رم امکان پذیر نبود. بنابراین، کلیسای کاتولیک که از بازگرداندن کلیسای مشرق زمین ناامید بود، آخرین حربه خود، یعنی ارتداد را به کار بست که آن هم کارگر نیفتاد.
سه.فساد کلیسا
کلیسا در قرون وسطا به فساد گسترده ای از جهت اقتصادی و اخلاقی دچار شد.

منشأ آشفتگی اقتصادی کلیسا «عطیه کنستانتین» بود؛زیرا سران کلیسا در قرن چهارم با سندی که بعد ها جعلی بودنش آشکار شد، ادعا می کردند کنستانتین بخش عمده ای از زمین های حاصل خیز اروپا را به کلیسا بخشیده است. بنابراین، رهبران کلیسا برای اجاره دادن این زمین ها مجبور بودند با حاکمان محلی همکاری کنند. این حاکمان نیز به نوبه خود نهایت ظلم را بر مردم روا می داشتند و کلیسا هم از آنان حمایت می کرد.
بر اساس گزارش های موجود، کشیش ها و اسقفان برای رسیدن به مقام های بالاتر، به مافوق خود رشوه می دادند و برای تامین هزینه آن، مردم را به خرید مغفرت نامه تشویق می کردند. مردم هم به امید بخشایش گناهان خود یا درگذشتگان شان، مبلغی را به کلیسا می پرداختند و در مقابل، این وعده را دریافت می کردند که گناهان شان بخشیده می شود یا امواتِ آنان از دوزخ رهایی می یابند .
به دنبال فساد اقتصادی، اندک اندک فساد اخلاقی نیز دامن گیر کلیسا شد. تجمع مال فراوان در یک جا و راحت طلبی مردان کلیسا، اخلاق مسیحی را از میان برداشت و پای انواع مفاسد، به ویژه فساد جنسی را به کلیسا باز کرد.
این نوع فساد تا بدانجا پیش رفت که بیشتر روحانیون و اسقفان را مقامات غیر روحانی منصوب می کردند . در نیمه نخست قرن دهم، زیر نفوذ مستقیم خانواده تئوفیلاکت، از مأموران عالی رتبه کاخ پاپی، انتخاب شد. نفوذ این خانواده به حدی بود که ماروزیا، دختر تئوفیلاکت، مقدمات پاپ شدن معشوقش، سرگیوس سوم، را فراهم کرد و سرگیوس از سال ۹۰۴ تا ۹۱۱ میلادی در این سمت باقی ماند. تئودورا، همسر تئوفیلاکت، هم به دنبال دخترش در سال ۹۱۴ میلادی سبب انتخاب معشوقش، جان دهم، به مقام پاپی شد. پس از مادر، دوباره نوبت به دختر رسید. به این ترتیب، ماروزیا همراه چندمین شوهرش تصمیم به انتخاب پاپ جدیدی گرفتند و به این منظور، ابتدا جان دهم را به زندان افکندند و سپس جان یازدهم را که به نظر عامه مردم، پسر حرامزاده او از سرگیوس سوم بود، بر مسند پاپی نشاندند.
اراسموس از اندیشمندان اومانیست دوره رنسانس در این زمینه چنین گفته است:
بسیاری از صومعه های مردانه و زنانه تفاوت چندانی با فاحشه خانه های عمومی ندارند!

یکی از تاریخ نگاران کاتولیک نیز در این باره نوشته است:
مدارک مستند نشان می دهد که در تمام شبه جزیره ایتالیا، فساد و هرزگی گریبان گیر کشیشان شده است.
پاپ الکساندر ششم با تاسیس هشتاد منصب جدید، از هر فردی که به یکی از این سمت ها می رسید ۷۶۰ دوکـات دریافـت می کرد.