۱. يحيى بن زكريا عليه السلام به عيسى بن مريم عليه السلام رسيد و به وى گفت: ... برايم از آنچه از خشم خدا دور مى ‏گرداند، سخن بگو.
عيسى عليه السلام به او فرمود: «خشم مگير».
گفت: اى روح خدا! آنچه باعث شروع خشم و تكرار آن مى ‏شود چيست؟
عيسى فرمود: «خود برتر بينى و خودپسندى و تعصّب و خودبزرگ‏ بينى».
يحيى عليه السلام گفت: اى روح خدا! اينها همه، سخت ‏اند؛ چگونه از پس آنها بر مى ‏آيم؟!
عيسى عليه السلام فرمود: «روان را آرام كن و خشم را فرو خور».(۱)

۲. امام صادق عليه السلام: حواريان به عيسى بن مريم عليه السلام گفتند: اى آموزگار خوبى! به ما بگو كه سخت‏ترين چيزها چيست؟
فرمود: «سخت‏ترين چيزها خشم خداست».
گفتند: به چه وسيله مى ‏توان از خشم خدا در امان ماند؟
فرمود: «به اين كه خود، خشم نگيريد».
گفتند: خاستگاه خشم چيست؟
فرمود: «تكبّر و گردن‏فرازى و كوچك شمردن مردم».(۲)

پاورقی:
(۱). تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۵۱ وج ۶۴ ص ۲۰۰، الفردوس: ج ۱ ص ۲۲۹ ح ۸۷۷ كلاهما عن أبي هريرة، الزهد لابن المبارك: ج ۲ ص ۱۲ ح ۴۴ عن سعد بن مسعود، إحياء العلوم: ج ۳ ص ۲۵۴ كلّها نحوه وليس فيها ذيله من« قال يا روح اللَّه».
(۲). الخصال: ص ۶ ح ۱۷، قصص الأنبياء للراوندي: ص ۲۷۲ ح ۳۲۱ كلاهما عن عبد اللَّه بن سنان، مشكاة الأنوار: ص ۳۸۳ ح ۱۲۶۷ عن الإمام الرضا عليه السلام، جامع الأحاديث( الغايات): ص ۱۸۹، روضة الواعظين: ص ۴۱۵، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۲۸۷ ح ۹.