۱. عيسى بن مريم عليه السلام: دل‏هايتان را خانه پرهيزگارى كنيد و آنها را شهوت كده نسازيد.(۱)

۲. عيسى بن مريم عليه السلام: پرهيزگارى، در رأس همه حكمت‏ هاست.(۲)

۳. مردى از عيسى بن مريم عليه السلام پرسيد: ازمردم، كدام يك برترند؟
عيسى دو مشت خاك برداشت و فرمود: «كدام يك از اين دو برتر است؟! گفت هیچ کدام!

عیسی فرمود: مردم از خاك آفريده شده‏ اند و هیچ یک بر دیگری برتری ندارد مگر آن کس که پرهیزکار تر باشد».(۳)

۴. عيسى بن مريم عليه السلام‏ در پاسخ به مردى كه گفت: اى آموزگار خوبى! كارى را نشانم ده كه با آن به بهشت دست يابم گفت: در نهان و آشكارت از خدا بترس، و به پدر و مادرت نيكى كن.(۴)

۵. عيسى بن مريم عليه السلام‏ در پاسخ مردى كه گفت: اى آموزگار خوبى! كارى به من بياموز كه با انجام آن پرهيزكار از خدا به شمار آيم، چنان كه فرمانم داده است
گفت: كار اندكى كه پذيرفته شود به جاى آر، با تمام قلبت خدا را دوست بدار و كاملا سپاسگزارش باش، و هرگاه كار نيكى انجام دادى، آن را فراموش كن؛ زيرا کسی آن را برايت حفظ مى ‏كند كه هرگز فراموشش نمى ‏كند، و گناهانت همواره فراروى تو باشد، و به همنوعت، يعنى بنى آدم، رحم كن.(۵)

۶. عيسى بن مريم عليه السلام: اگر چندان نماز بگزاريد كه چونان كمان شويد، يا چندان به نماز بايستيد كه مانند ميخ گرديد، و اشك از چشم‏هايتان چون جويباران روان شود، به آنچه نزد خداست دست نخواهيد يافت مگر با پارسايىِ راستين.(۶)(۷)

۷. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى‏ گويم: درخت، كامل نمى‏ شود مگر با ميوه خوب و لذيذ؛ همان گونه كه ديندارى، كامل نمى ‏شود مگر با دورى كردن از حرام‏ها.(۸)

۸. مردى نزد عيسى عليه السلام آمد و به او گفت: اى آموزگار خوبى! چگونه از خدا بپرهيزم چنان كه سزاوار است؟
فرمود: با كارى آسان ؛ خدا را با همه دلت دوست بدار و با آن چه در توان دارى بكوش و به همنوع خود مهربانى كن چنان كه با خود مهربانى!
گفت: اى آموزگار خوبى! همنوع من كيست؟
فرمود: همه آدميزاد.
و آنچه دوست ندارى با تو شود، با ديگران مكن كه در اين صورت، به راستى‏ تو از خداوند پرهيز كرده اى.(۹)

پاورقی:
(۱). تحف العقول: ص ۳۹۳ عن الإمام الكاظم عليه السلام وص ۵۰۹، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۲ ح ۱۷.
(۲). تحف العقول: ص ۵۱۲، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۶ ح ۱۷.
(۳). مجمع البيان: ج ۹ ص ۲۰۷؛ تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۵۱ عن سعيد المقبري.
(۴). تنبيه الخواطر: ج ۲ ص ۲۴۸، مستدرك الوسائل: ج ۱۵ ص ۱۷۵ ح ۱۷۹۱۱ نقلًا عن كتاب الأخلاق.
(۵). تاريخ دمشق: ج ۴۷ ص ۴۴۶، شعب الإيمان: ج ۵ ص ۳۵۲ ح ۶۹۰۵ كلاهما عن ابن عجلان،، الدرّ المنثور: ج ۱ ص ۶۲ نقلًا عن أحمد في الزهد وابن أبي الدنيا وكلاهما عن سعيد المقبري نحوه.
(۶). الحَنايا: جمع حَنيّة وهي القوس( النهاية: ج ۱ ص ۴۵۴« حنا»).
(۷). الورع لابن أبي الدنيا: ص ۴۹ ح ۲۲ عن أرطأة.
(۸). تحف العقول: ص ۵۱۱، بحار الأنوار: ج ۱۴ ص ۳۱۵ ح ۱۷.
(۹). الدر المنثور: ج ۱ ص ۶۲.